verrassend

betekenis & definitie

verrassend - Werkwoord
1. onvoltooid deelwoord vanverrassen

verrassend - Bijvoeglijk naamwoord
1. iets onverwachts veroorzakend vooral in de leuke zin van het woord
♢ De ouders waren heel blij toen de kinderen hun een verrassende stedentrip cadeau gaven.
♢ De stijgende beurskoes was een verrassende ontwikkeling voor de aandeelhouder.