verkeerd

betekenis & definitie

verkeerd - Bijvoeglijk naamwoord
1. op onjuiste wijze
♢ Hij was de verkeerde straat ingereden.

verkeerd - Werkwoord
1. voltooid deelwoord van verkeren

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van verkeren.

Uitdrukkingen en gezegden
♦ Aan het verkeerde kantoor zijn
Iemand die je niet kan helpen
♦ De muts zich verkeerd staan
een slecht humeur hebben
♦ Met het verkeerde been uit bed stappen
een slecht humeur hebben
♦ Op het verkeerde paard wedden
Ergens ten onrechte op rekenen

Zie ook
verkeert