terminatief - Zelfstandignaamwoord
1. (taalkunde) een naamval die in het Nederlands omschreven zou worden met "tot aan"
♢ Het Baskisch kent een terminatief.
terminatief - Bijvoeglijk naamwoord
1. (taalkunde) begrensd door een einde
♢ "Een appel eten" is terminatief; "een kar duwen" niet-terminatief.
Inloggen
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Favorieten
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen:
- Je eigen Ensie account
- Direct toegang tot alle zoekresultaten
- Volledige advertentievrije website
- Gratis boek cadeau als welkomstgeschenk
Bronnen
Bronnen: