ontsteltenis

betekenis & definitie

ontsteltenis - Zelfstandignaamwoord
1. toestand van plotselinge en grote schrik, verwarring en/of paniek
♢ Tot mijn grote ontsteltenis zag ik dat.

Woordherkomst
Naamwoord van handeling van ontstellen met het achtervoegsel -enis

Synoniemen
beroering, consternatie, paniek, schok, schrik, verwarring

Zie ook
ontstentenis