observeren

betekenis & definitie

observeren - Werkwoord
1. (ov) gericht via de zintuigen van iets kennis nemen
♢ Zij observeerden dat deze bacterie in staat is de voor het biologisch functioneren dusver onontbeerlijk geachte fosfor te vervangen door arseen.

Woordherkomst
afgeleid van het Franse observer (met het achtervoegsel -eren)

Synoniemen
gadeslaan, waarnemen, toekijken, toezien