montuur

betekenis & definitie

montuur - Zelfstandignaamwoord
1. de houder waarin bijv. edelstenen e.d. worden gevat
♢ De diamant is van het montuur losgeraakt.
2. (optica) de houder waarin brillenglazen zijn gevat
♢ Een bril met een randloos montuur is onopvallend.

Synoniemen
[1] vatting
[2] brilmontuur