mijnbouwkunde

betekenis & definitie

mijnbouwkunde - Zelfstandignaamwoord
1. (wetenschap), (techniek) is de tak van wetenschap die zich concentreert op het winnen en verwerken van grondstoffen in de breedste zin: brandstoffen (olie, gas, kolen), metalen (ijzer, koper, zink, goud etc.), mineralen (zouten, kleurstoffen etc) en niet-metalen (bijvoorbeeld kalksteengroeve).

Woordherkomst
samenstelling van mijnbouw(zelfstandig naamwoord) en kunde(zelfstandig naamwoord)

Verwante begrippen
bouw, mijn, mijnbouw, mijnbouwkundig, mijnbouwkundige