kunde

betekenis & definitie

kunde - Zelfstandignaamwoord
1. (verouderd) bekendheid met, kennis van zaken (nu vooral gangbaar als rechterdeel van samenstellingen die een gebied van studie of wetenschappelijke discipline aangeven)
2. bekwaamheid in een vak, wetenschap of in algemene zin

Woordherkomst
van het Middelnederlandse woord conde "bekendheid, kennis"