koepel

betekenis & definitie

koepel - Zelfstandignaamwoord
1. (bouwkunde) een gewelf in de vorm van een halve bol of een halve ellipsoïde
♢ Het Pantheon van Rome is één van de oudste koepels.
2. (wiskunde) een ruimtelijke figuur, veelvlak
♢ Een vijfhoekige koepel is in de meetkunde een Johnson-lichaam.
3. (in samenstellingen van woorden) een overkoepelend orgaan
♢ Volgens de koepelorganisatie van wooncorporaties ligt de oorzaak onder meer in de hoge prijs van de koopwoningen.