hen

betekenis & definitie

hen - Zelfstandignaamwoord
1. (vogels) het vrouwtje van de hoenderachtige vogels
♢ De hen legt een ei in de ren.

hen - Persoonlijk voornaamwoord
1. persoonlijk voornaamwoord van de derde persoon meervoud in de functie van lijdend voorwerp en na voorzetsels. Voornamelijk gebruikt om te verwijzen naar personen, soms ook naar dieren.
♢ Hij zag hen in de vergaderingsruimte.
♢ Met hen ging hij naar de conferentie.

Woordherkomst
Te herleiden tot het Protogermaanse *im-. In het Middelnederlands bestonden nog meer varianten naast hen en hun.

Synoniemen
kip

Verwante begrippen
haan, kuiken, hoen, hoender, pluimvee, ei