fiks

betekenis & definitie

fiks - Bijvoeglijk naamwoord
1. groot, krachtig
♢ Na wat onderhandelen heb ik een fikse korting bedongen.
♢ Zijn zelfvertrouwen heeft een fikse knauw gekregen.

fiks - Werkwoord
1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fiksen
♢ Ik fiks
2. gebiedende wijs van fiksen
♢ fiks!
3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van fiksen
♢ fiks je?

Woordherkomst
Van het Latijnse fixus "vast", mogelijk via het Franse fixe hiervan afgeleid