afgaan

betekenis & definitie

afgaan - Werkwoord
1. ergatief naar beneden gaan
♢ hij ging de trap af
2. ergatief afgeschoten worden, in werking gebracht worden
♢ het geweer ging af
♢ de wekker ging af
3. ergatief een slechte indruk nalaten
♢ hij ging af als een gieter
4. ergatief ~ op zich baseren op
♢ ik zou er maar niet te veel op afgaan
5. ergatief naar iets toegaan, bezoeken
♢ hij ging op hem af
♢ vrienden en kennissen afgaan
6. ergatief van iets vandaan gaan, verlaten, zich verwijderen, weggaan
♢ hij ging van school af
7. ergatief verminderen, verzwakken, afnemen
♢ de koorts gaat af
8. ergatief stoelgang hebben, ontlasting hebben
9. ergatief lukken, bedreven zijn
♢ Nederlands spreken gaat hem goed af, maar het schrijven is wat minder.

Woordherkomst
samenstelling van af(bijwoord) en gaan(werkwoord)