aanhouden

betekenis & definitie

aanhouden - Werkwoord
1. (ov) staande houden
♢ De hardrijder werd aangehouden en bekeurd.
2. (ov), (juridisch) arresteren
♢ Tijdens de ongeregeldheden werden de ergste raddraaiers aangehouden.
3. in beslag nemen
4. (inerg) volhouden
♢ Het meisje bleef maar aanhouden met zeuren over het hondje dat ze wilde hebben.
5. ergatief voortduren
♢ De pijn in de knie bleef maar aanhouden terwijl ze toch genoeg rust hield.
6. (ov) niet toewijzen, niet behandelen, uitstellen
♢ De rechtbank hield de zaak aan omdat de partijen geen onderling akkoord kunnen sluiten.

Woordherkomst
samenstelling van aan(voorzetsel) en houden(werkwoord)

Synoniemen
[1] tegenhouden