(Gr. , anders, en wet). Kenmerkende eigenschap van al die moraalsystemen, welke het gezag hunner leeringen niet zoeken in den mensch zelven, maar daarbuiten in kerk, staat of heerschende zeden, die ons het te volgen gedrag voorschrijven volgens goddelijke, rechtelijke of maatschappelijke geboden en in welker autoriteit de zedelijke verplichting is gegrondvest.
In tegenstelling daarvan zoekt de autonome ethiek de zedelijke verplichting en den maatstaf van het zedelijk oordeel in eigen rede en geweten.
