zesdaagse

betekenis & definitie

zesdaagse: belangrijkste baandiscipline, waarbij renners in koppels van twee (of soms drie) zes dagen lang de langst mogelijke afstand proberen af te leggen op een wielerbaan. De zesdaagse ontstond in 1875 en werd aanvankelijk door een renner gereden gedurende zes volle dagen (144 uren). Dit leidde tot zware menselijke drama's. In 1898 werd dan ook overgeschakeld op ploegen van twee of drie renners. Een zesdaagse bestaat nu uit verschillende afzonderlijke nummers zoals de ploegkoers, de afvalling, de sprint, de dernywedstrijd (derny), de scratch, de keirin, de tijdrit en de puntenkoers.