(alleen onbep. wijs) - discipline binnen het wielrennen, waarbij een parcours moet worden afgelegd met natuurlijke hindernissen (bv. hellingen, modder) en met kunstmatige hindernissen (bv. trappen, hekjes, gestrooid mul zand), syn. cyclocrossen.
• Wedstrijden veldrijden worden doorgaans in de winterperiode (begin oktober tot eind februari) georganiseerd. Ze kunnen individueel of in koppels worden gereden. (COSTZ)
• Het parcours dient een gesloten circuit te vormen met een minimum lengte van 2,5 km en een maximum van 3,5 km, waarvan minimaal 90% fietsend af te leggen is. (...) Het parcours van een veldritwedstrijd moet verharde en onverharde wegen, bos en veld omvatten, elkaar zodanig afwisselend dat wijzigingen in het wedstrijdritme gegarandeerd worden en dat herstel na een moeilijk stuk mogelijk is. Het parcours bij het veldrijden moet onder alle omstandigheden, ongeacht het weer, begaanbaar zijn. (...) In het parcours mogen niet meer dan zes hindernissen voorkomen. Een hindernis is ieder deel van het parcours waarbij het aannemelijk is dat renners verplicht worden van hun fiets af te stappen. De lengte van een hindernis mag niet langer zijn dan 80 meter en de totale lengte van de hindernissen mag niet meer bedragen dan 10% van de parcourslengte. Trappen mogen niet in een afdalend gedeelte van het parcours worden opgenomen. (KNWUR)
