(de; -s) SP 1 - tegenexpertise of tegenonderzoek dat het resultaat van een vorig onderzoek, namelijk dat een sport(st)er schuldig is bevonden aan dopinggebruik, moet bevestigen of ontkennen.
• 'Als je het dopinggebruik in de sport wilt uitroeien, moet je een torenhoog gebouw neerzetten met vele specialisten, kostbare machines en een eigen expeditie zodat iedereen die aan een wedstrijd deel neemt gecontroleerd kan worden,’ zegt [in 1972I doctorandus Tom Vree van de Universiteit van Nijmegen, die in Nederland de dopingcontroles houdt. ‘Het volstaat niet de eerste drie te controleren, die weten toch dat hun urine nagekeken wordt. Ik heb meer belangstelling voor de knechten die hun meesters aan de eindstreep hebben gebracht.' Vree ziet zelf ook wel de onmogelijkheid van zo’n grootscheepse controle in. Er zijn immers geen financiële middelen daarvoor. Eén dopingcontrole kost in Nijmegen al 150 gulden. Bovendien zou men, om het goed te doen, het tweede buisje urine voor de contra expertise naar een ander laboratorium moeten sturen. Maar de urine is slechts houdbaar als ze bij 25 graden onder nul ingevroren is. Dit vereist dus een vrij kostbaar transportsysteem, waarvoor geen middelen zijn. (NELIV)
• In Fleurance hield joop Zoetemelk een pijnlijke persconferentie. Een van de eminenties van de wielersport moest toegeven dat er in zijn urine inderdaad sporen van nandrolon, een verboden middel, waren gevonden. Ook de contra-expertise, die in het medische laboratorium in Parijs door professor Van Rossum in aanwezigheid van KNWV-arts dokter Schattenberg werd verricht, toonde nandrolon aan. (Wielersport)
2 - rapport van een contra-expertise.
