Vindt in een vergadering een voorstel (bijv. tot een benoeming) algemeen bijval, zó, dat er geen hoofdelijke stemming nodig is, dan zegt men, dat het voorstel „bij acclamatie" is aangenomen. (Lat. acclamare, toejuichen, instemmen met).
Het Latijnse woord betekent oorspronkelijk de bijval betuigingen, die de vergadering onder of aan 't einde van de rede eens sprekers te kennen gaf. Wordt er bijv. een voorstel gedaan om iemand tot erelid der vereniging te benoemen, en de vergadering bewijst door handgeklap, voet getrappel of iets anders, dat zij het voorstel toejuicht, dan zegt de voorzitter: „Uit het applaus (bijval) mag ik afleiden, dat de heer N. bij acclamatie tot erelid benoemd is.
