In Suriname gebruikelijk woord voor de sterke neiging van zwangere vrouwen om het een of ander, dikwijls de vreemdsoortigste dingen, te eten. In dien specialen zin was ook in Nederland dit woord eertijds gebruikelijk: ‘lust der bevruchter vrouwen’,
‘vrouwen die dragen kint die den lost hebben so groot na zeevisch’ (Zie Verwijs
en Verdam, Middelnederl. Woordenboek). Men gelooft in de kolonie, dat, wanneer de ‘lust’ niet bevredigd wordt, het kind waarvan de vrouw zwanger is, hier of daar op het lichaam een vlek zal vertoonen, gelijkende op hetgeen waarop de lust gericht was, een vrucht b.v. De vlek zelf wordt ook ‘een lust’ genoemd. Men doet dan ook alles om de zwangere haar zin te geven, wat niet zelden zeer moeilijk is, indien b.v. de verlangde vrucht in het land niet voorkomt of op dat oogenblik niet te krijgen is. Verder meent men dat de vlek duidelijker wordt, wanneer de bewuste vrucht aan den boom rijpt; er wordt zelfs beweerd dat de lust behaard is, zoo de vrucht waarnaar verlangd was, behaard is.
De vlekken zijn aangeboren gebreken der huid, die vermoedelijk niets te maken hebben met het verlangen der zwangere. Het zal wel menigmaal voorkomen, dat eerst het zien van de vlek de moeder op de gedachte brengt, dat zij een onbevredigden ‘lust’ heeft gehad.
Ook op de W.-I. Eilanden komt het hierbedoelde geloof voor, hoewel in mindere mate.
