is de naam van twee Vlaamse schilders, n.l. David Teniers I, genaamd de Oude (1582—1649) en zijn zoon David Teniers II, genaamd de Jonge (1610—1690).
Van deze beiden is de zoon verreweg de beroemdste. De jonge David werd te Antwerpen geboren; hij was een leerling van zijn vader, maar ook Rubens en Adriaan Brouwer hebben groten invloed op zijn ontwikkeling uitgeoefend.
Het meesterschap van den jongen Teniers werd al vroeg erkend, want reeds in 1644 was hij deken van het St. Lucasgilde te Antwerpen.
Hij mocht zich verheugen in de gunst van vele vorsten, o.a. van onzen prins Willem II. In 1651 verhuisde hij naar Brussel, waar hij in 1663 de Académie stichtte.Teniers had, wat men noemt, „een vlot palet”, d.w.z. hij ontwierp en voltooide zijn schilderijen in buitengewoon korten tijd. Men vertelt, dat sommige van zijn werken op één middag werden geschapen. Toch is zijn techniek fijn en verzorgd. Zijn taferelen zijn ontleend aan het Vlaamse volksleven. Hij is een van de grootste meesters van de Vlaamse school met een zeer grote productie: naar schatting meer dan 1000 schilderijen. Het Mauritshuis in den Haag bezit een van zijn beste werken, n.l. de „Vette keuken”. Ook te Amsterdam en te Rotterdam zijn werken van hem.
