De lucht, die overal om ons is, bevat altijd water, niet alleen in den vorm van waterdamp, maar ook als fijne waterdeeltjes en ijskristallen. Boven ons aan het uitspansel zien wij dit water in zijn verschillende vormen als wolken.
De lucht kan echter niet iedere willekeurige hoeveelheid waterdamp bevatten, er is een vochtigheidsgraad, waarbij zij geheel ermede verzadigd is. Het hangt van de temperatuur af, hoeveel waterdamp de lucht kan opnemen, — hoe hoger de temperatuur, hoe meer.
Daalt de temperatuur, dan moet een deel van den waterdamp in de lucht condenseren en als die fijne waterdeeltjes, tegen elkander stotend, zo groot zijn geworden, dat zij niet meer in de atmosfeer kunnen blijven zweven, dan vallen zij als regendruppels, of — als de temperatuur laag genoeg is — als sneeuw, omlaag. De daling in temperatuur, waardoor de condensatie plaats heeft, kan ontstaan, doordat luchtstromen zich in stijgende beweging bevinden en naarmate zij verder van de aarde komen, lagere temperaturen ontmoeten.
Weer andere luchtstromen worden door gebergten tot opstijgen gedwongen, vandaar ook dat bergen zo vaak in de wolken zitten.
