is afgeleid van het Russische oekasatj, dat bevelen betekent. Een oekase was een bevel, door den Keizer of door den regerenden Senaat gegeven, hetwelk kracht van wet had.
Door de oekase kwam een wet tot stand, de Senaat zorgde voor openbaarmaking en tevens voor de uitvoering.
Wetten en verordeningen, die van den Czaar zelf uitgingen, heetten „allerhoogste oekasen”.