Dit woord is afkomstig van het Spaanse en Portugese woord mandar, dat bevelen betekent. Een mandarijn is dus een gezaghebber en wel een Chinese ambtenaar, kenbaar aan een knop op zijn hoed, het teken zijner waardigheid; omdat er negen rangen van mandarijnen waren, had men ook knoppen in negen kleuren.
Met de republiek is deze instelling, als zoveel andere, in China afgeschaft.
Met Mandarijnen-Chinees bedoelt men hel Chinees, dat aan het hof gesproken werd en op de terechtzittingen werd gebruikt. Dit Mandarijnen-Chinees is een dialect uit het Noorden en verschilt aanmerkelijk van de taal, die ten Zuiden van de Yang-Tze-Kiang gesproken wordt.
De vruchten van den mandarijnen-oranjeboom worden ook kortweg mandarijnen genoemd. Deze plant is uit Cochinchina of uit China afkomstig. De vruchten zijn donker oranjekleurig, zoet en zeer smakelijk. Zij zijn rijk aan pitten.
