Janitsaren was vroeger de naam van een afdeling der Turkse legermacht. De Janitsaren waren de kerntroepen, de garde van den sultan.
Het korps werd in 1328 door sultan Urchan (Orkhan) opgericht en gerecruteerd uit de kinderen van christenslaven. Deze jongens werden reeds in hun prilste jeugd door Mohammedanen opgevoed, in den Islam onderwezen en tegen alle vermoeienissen gehard.
Het korps was ± 40.000 man sterk, maar beschikte bovendien nog over vele hulptroepen, zodat men de totale sterkte op 100.000 man schat. Het was uitsluitend voetvolk, bewapend met kromme sabel en dolkmes en later geweer en pistool.
De Janitsaren genoten in het Turkse rijk grote voorrechten.Wat voor onze regimenten het vaandel is, was voor hen de soepketel. Op dit keukengerei moesten de nieuwelingen den eed van trouw afleggen.
Een regiment, dat in den slag zijn soepketel verloor, was eerloos. Welk een rol de keuken bij die troepen vervulde, blijkt o.a. daaruit, dat de kolonel tschorbadja bachi = heer van den groten soepketel, heette, de kapitein achtschi bachi = meester-kok, de luitenant sakka bachi = waterdrager.
Elk regiment bezat een muziekkorps met trompetten, bazuinen, Turkse trommen, pauken en schellenbomen, dat de welbekende Janitsarenmuziek maakte.
