(Cresus of Kroisos) is de naam van een koning van Lydië, die leefde in de 6de eeuw v. Chr. en buitengewoon rijk moet zijn geweest.
Zo komt het, dat heel rijke mensen tot op den huidigen dag nog altijd Cresussen of Croesussen worden genoemd.De grote Griekse schrijver Herodotus verhaalt ons van dezen Croesus het volgende: „Aangezien hij zo rijk was en hem alles zo voor den wind ging, was Croesus er van overtuigd, dat hij de gelukkigste aller mensen op aarde was. Daarom vroeg hij aan Solon, den groten wetgever der Atheners, die op een zijner reizen naar Lydië kwam, wien deze voor den gelukkigsten mens hield. Solon antwoordde hier echter niet op: „Gij, Croesus”, maar hij noemde de namen van verschillende personen, die reeds gestorven waren. Ook gaf hij de reden op, waarom hij die mensen voor zo gelukkig hield; b.v.: omdat zij schone kinderen hadden, of een heldhaftigen dood gestorven waren, enz. Croesus werd boos, omdat Solon hem niet noemde en hij vroeg Solon dan ook, waarom hij hem, Croesus, niet gelukkig vond. De wijze Solon antwoordde hierop: „Ik prijs niemand gelukkig vóór zijn dood, dus kan ik dat van U nog niet weten.” Helaas heeft Solon gelijk gekregen.
Het Perzische volk begon onder hun koning Cyrus grote veroveringstochten te ondernemen en naderde hierbij ook de grenzen van het Lydische Rijk. Croesus, die angstig werd, liet toen het Orakel te Delphi in Griekenland raadplegen, of hij den strijd moest beginnen en of hij zou overwinnen.
Als zo vaak gaf ook thans het orakel een zeer dubbelzinnig antwoord: . „Als gij den oorlog begint, zult gij een groot rijk doen vallen.” Dat grote rijk kon natuurlijk evengoed Perzië als Lydië zijn.
Croesus legde het echter te zijnen gunste uit en trok tegen Cyrus te velde, maar, tegen zijn verwachtingen in, veroverde Cyrus ’t gehele Lydische Rijk en nam Croesus zelf gevangen.
Croesus werd tot den dood op den brandstapel veroordeeld. Toen hij hier op stond en de eerste vlammen reeds zijn kleren lekten, herinnerde hij zich plotseling de uitspraak van Solon en in zijn doodsangst riep hij dezen aan.
Cyrus hoorde dit en vernam toen eveneens de uitspraak van Solon.
De Perzische koning beval nu den brandstapel te blussen, maar dit lukte niet. Toen Cromwcll, die een tijdlang de machtigste man in Engeland was. echter kwam Apollo te hulp en deed het regenen, waardoor het vuur geblust werd.
Cyrus, die gezien had, dat Croesus de hulp der góden deelachtig was en ook dacht aan de woorden van Solon, bevrijdde Croesus en behandelde hem verder als zijn vriend.
