zijn stenen, die van klei worden gemaakt. Doordat wij in ons land, behalve in het Zuiden van Limburg, geen steengroeven bezitten en dus bijna geen natuurlijke bouwsteen hebben voor onze huizen, wordt hier heel veel gebouwd met baksteen, terwijl deze ook voor de bestrating wordt gebruikt.
Het maken van bakstenen is een belangrijke tak van nijverheid in ons land, hoewel in de laatste jaren minder bakstenen dan vroeger worden vervaardigd door de toepassing van gewapend beton in het bouwvak en door het gebruik van ander materiaal voor de wegen.We vinden deze industrie voornamelijk langs onze grote rivieren. De steenbakkerijen liggen meestal in de uiterwaarden, tussen de zomerkade en den groten dijk. ’s Zomers hebben ze dus geen last van het water, maar ’s winters komen ze vaak in het water te staan. Ze liggen daar, omdat ze als grondstof voor het bakken van de stenen rivierklei gebruiken. Als stookmateriaal gebruikten ze vroeger veel turf, tegenwoordig echter steenkolen. De bakstenen worden genoemd naar de rivier, waarlangs ze gemaakt worden. Zoo spreekt men bijv. van Waalsteen, IJselsteen en Vechtsteen. De hardste en dichtste bakstenen worden klinkers genoemd. Na de klinkers volgen in hardheid: hardgrauwe, boerengrauwe en rode bakstenen.
