[v. MNed. vête, van ouder vêde, van MNDu. veide of vede, van OHDu. gi-fehida = vijandschap, strijd, haat; vgl. Du. Fehde = vijandschap, strijd, vete, en Eng. foe = vijand]
1 in oude rechtstelsels de bevoegdheid om in bep. gevallen eigen rechter te spelen;
2 (tegenw.) blijvende vijandschap tussen geslachten, families of personen, soms wegens een onrecht dat de ene partij in een ver verleden door de andere partij is aangedaan; een ernstige vorm van vete, nog hardnekkig berustend op het oude veterecht, is in sommige zuidelijke landen de zogenoemde bloedwraak (vendetta).
