[Lat. = eig.: verzorger, opzichter, commissaris; ook: voogd, curator]
1. door kantonrechter benoemde beheerder van de goederen van een onder curatele gestelde, of zorgdrager voor de belangen van een ongeboren kind; — in een faillissement, door de rechtbank benoemde persoon belast met het beheer van een failliete boedel;
2. lid van raad van toezicht over een instelling van hoger onderwijs.