[Fr. appèl, van appeler = roepen, van Lat. appellare = aanspreken, toespreken]
1. (jur.) hoger beroep; (fig.) verzet tegen een of andere uitspraak in het algemeen;
2. (mil.) teken voor het verzamelen van de troepen; deze verzameling zelf (waarbij wordt gecontroleerd of iedereen aanwezig is);
3. (fig.) het doen van een beroep op, bijv.: een appel aan de gevoelens van de toehoorders;
4. (sp) het opmerkzaam maken van de scheidsrechter op een door hem niet geziene fout van een tegenspeler.
