[v. Gr. anthroopos = mens, en -logia = leer] leer van de mens;
1. biologische of fysische antropologie, thans antropobiologie genoemd: de bestudering van de mens als biologisch organisme, welke dezelfde deelwetenschappen omvat als de biologie van plant en dier (systematiek, morfologie, fysiologie enz.) en zich richt zowel op uitgestorven mensengroepen (o.a. evolutieleer) als op de thans levende mensengroepen (rassenkunde, leer van de constitutietypen e.d.);
2. culturele antropologie: nieuwe benaming voor vergelijkende en beschrijvende volkenkunde (etnologie en etnografie), bestudering van niet-westerse culturen in al hun aspecten;
3. sociale antropologie: bestudering van de sociale structuur van niet-westerse samenlevingen en minder hun cultuur;
4. wijsgerige antropologie: wijsgerige leer over het wezen van de mens, in de moderne filosofie i.v.m. het feit dat de mens een eigen wereld, de wereld van de cultuur in de breedste zin, ontwerpt;
5. theologische antropologie: het onderdeel van de christelijke dogmatiek dat de mens beschouwt als religieus wezen, d.w.z. in zijn verhouding tot God, medemens en schepping.
