(< Lat. perspicere = door heen zien). Subst. projectiemethode, die de lichamen tracht af te beelden, zoals ze gezien worden.
Bij Simon Stevin (1548—1620) Doorzichtkunde genaamd. Adj. Twee figuren heten perspectief (eig. perspectivisch gelegen), wanneer ze in → perspectivische ligging verkeren.
