(< Lat. implicatus, part. perf. van implicare = inwikkelen, met adv. implicite). Lett. ingewikkeld.
Men zegt, dat de betrekking f(x, y) = 0 y impliciet als functie van x definieert, omdat x en y beide in deze betrekking ingewikkeld zitten. Als adj. gebruikt in: impliciete functie.