(< Lat. distribuere = verdelen; < dis = uiteen; naar verschillende kanten; tribuere — toekennen). Men noemt een op één element toegepaste bewerking A distributief t.o.v. een op twee elementen x, y toegepaste bewerking B, wanneer
A {B(x, y)} = B {A{x), A(y)}
b.v. de vermenigvuldiging met zeker getal n (bewerking A) t.o.v. de optelling van v en y (bewerking B). De naam drukt uit, dat de bewerking A a.h.w. wordt gedistribueerd over (afzonderlijk toegepast op) de twee elementen x en y.