(< Lat. affinitas — verwantschap; < affinis = grenzend aan; vd. verwant; < ad — aan; finis = grens). Hoewel het woord zonder meer „verwantschap” beduidt, wordt het wiskundig voor speciale verwantschappen gebezigd en wel
1) In de algemene theorie der projectieve transformaties: collincatie, die de oneigenlijke rechte van het vlak als geheel invariant laat.
2) Meer speciaal in de elementaire meetkunde; centrale collineatie met oneigenlijk centrum en eigenlijke as; het oneigenlijke centrum bepaalt de invariante richting van verbindingslijnen van toegevoegde punten; de as is de meetkundige plaats van de snijpunten van toegevoegde rechten. De definities voor de ruimte zijn hiermee analoog. Twee figuren heten affien, wanneer de ene door een affiniteit in de andere kan worden overgevoerd; affien verwant is een pleonasme.
