(Lat.; = draaikolk, kruin v. h. hoofd; vd. hoofd, top; plur. vértices < vértëre = draaien). Punt waarheen sterrenstromen zich bewegen.
Verder: hoogste punt van de schijf van de maan of van een planeet, nl. snijpunt van de schijf van het hemellichaam met de verticaalcirkel door het middelpunt van de schijf.