(< Lat. librátio = het wegen, het slingeren; < libra = weegschaal). Het heen en weer bewegen om een evenwichtsstand, spec. van de maan (het ja- en neen-knikken).
De libratie in breedte is ca. 1637 ontdekt door Galilei (1564-1642); de libratie in lengte door Hevelius (1611-1687) en Riccioli (1598-1671).