'Vermaard beroemd’. Vanaf de eerste eeuw in persoonsnamen aanwijsbaar: lngomar, Sigimar.
Vgl. Got. >mêrs; Oudhoogduits mêri; Middelnederlands mëre Vermaard, beroemd, roemvol, geëerd, bekend’; Oudsaksisch mêri; Angelsaksisch maere; Oudnoors maerr. Buiten het Germ.: Oudslav. -rneru als naamelement in Vladimeru: Vladimir (mogelijk ontleend aan het Got.); Gri. enchesi-moros ‘met de speer beroemd’, iomoros ‘door pijlen vermaard'. Ook in het Kelt. naamelement: Gall. Segomërus, Virido-mârus; vgl. Iers môr, mâr 'groot', Welsh mawr 'groot'.
Indien mar- als eerste lid voorkomt in Germ. namen, kan het betrokken worden bij Oudhoogduits marah ‘paard, strijdros’, Middelhoogduits marc(h); Angelsaksisch mearh; Oudnoors marr (verwant; Iers mare ‘paard’) of bij Oudhoogduits mari, meri 'zee'. Ndl. meer; Oudsaksisch meri; Angelsaksisch mere; Oudnoors marr. Verwant buiten het Germ.: Lat. mare, Iers muir 'zee'. In het tweede lid kwam -mar alleen in mansnamen voor.
