Acrocephalus paludicola (Vieillot: Sylvia) 1817. Een sterk op de Rietzanger ← gelijkende soort, die o.a. in Polen broedt en bij ons (vrij zeldzaam, meestal in augustus) op de trek verschijnt.
De N naam, die te vinden is bij Albarda 1897, zal hoogstwaarschijnlijk een vertaling zijn van F Phragmite aquatique (Louis Jean Pierre Vieillot (1748-1831) was een F natuuronderzoeker), waarbij F aquatique (o.a.) 'moerassig' of anders van de ongeldige naam Motacilla aquatica Gmelin 1788; vgl. Latpaludicola 'moerassen bewonend'. De vertaling Waterrietzanger is in dit geval geen fraaie, en zou beter *Moerasrietzanger geluid kunnen hebben, omdat de betrekking met de biotoop van de vogel kenmerkender met '(zegge)moeras' dan met het weinigzeggende 'water' wordt getypeerd. Men zou echter ook nog kunnen denken dat de N naam moet worden gelezen als 'Waterriet-zanger', waarbij N (gewestelijk) Waterriet =Zegge Carex, en dat is dan wel een toepasselijke naam. Vgl. D Seggenrohrsanger (oudere D naam Binsenrohrsanger) en fries Bjintesjonger ←.Aangezien E aquatic ='water-', en niet: 'moeras-', is ook E Aquatic Warbler een nietszeggende (of foute!) naam, evenals de scandinavische namen voor deze vogelsoort, die vertaald luiden: 'water-zanger'. Zij suggereren namelijk een relatie met 'water' gelijk bij het op het water zwemmende Waterhoen of de in en aan het water levende Waterspreeuw. Het E kent wel de officiële naam Sedge Warbler (letterlijk: zeggen(riet)zanger), maar die is nu juist, minder gelukkig, gereserveerd voor de Rietzanger.
