Voedings en Genotsmiddelen

dr. M. Wagenaar (1938)

Gepubliceerd op 26-01-2019

Honig (wettelijke eischen)

betekenis & definitie

Honig (wettelijke eischen) - Door drie wettelijke regelingen wordt hier te lande de handel in en de kwaliteit van honig gewaarborgd: n.l. het Honigmerkenbesluit, het Honigbesluit en een regeling voor Honigcontrôlestations. Ter bevordering van eerlijken handel zijn Honigcontrôlestations. Particulieren kunnen zich vrijwillig onder controle stellen.

Ze verkrijgen daardoor het recht om het Rijkshonigmerk te voeren, waardoor gewaarborgd wordt, dat hun product aan vastgestelde eischen voldoet en onder bepaalde voorzorgen gewonnen is. Om bij een station aangesloten te zijn, moet men aan zekere eischen voldoen, (te goeder naam en faam bekend zijn als honighandelaar en slechts onder bepaalde voorwaarden handel drijven in buitenlandsche honig).

Het Rijkshonigmerk bestaat uit het Ned. Wapen, geflankeerd door motieven ontleend aan de honigbij en honiggevende planten (zie afbeelding). Dit merk wordt voor raathonig op wit papier, voor slingerhonig op geel en voor pershonig op bruin papier gedrukt. Het merk draagt het opschrift „Nederlandsche Honig” en „bereid onder toezicht krachtens de Warenwet”. Hierdoor heeft men inderdaad waarborg van een prima en in alle opzichten betrouwbaar product van Nederlandschen bodem. In het Honigbesluit worden genoemd: honig (heidehonig, boekweithonig enz.) de nectar uit de bloemen door de bijen verzameld, raathonig, de honig in de nog verzegelde (ongeopende) raat en kunsthonig, een product, dat in uiterlijk en andere eigenschappen op honig lijkt en dient om deze te vervangen. Op de etiketten van Kunsthonig mogen geen afbeeldingen voorkomen, die betrekking hebben op de bijenteelt, dus geen motieven aan bijen, raten, korven of honig gevende planten ontleend. Deze waar moet dus kennelijk aangekondigd worden als een kunstproduct, wat het inderdaad dan ook is.

Honig moet voldoen aan de volgende eischen: het extractgehalte mag niet lager zijn dan 75 % (onder extractgehalte wordt verstaan de vaste stof die achterblijft, nadat het water verdreven is). Het gehalte aan riet- of beetwortelsuiker mag niet meer zijn, dan 5 % (wordt dit gehalte hooger bevonden, dan is er suiker toegevoegd, de bijen brengen nooit meer dan 5 % suiker in de honig). Oxymethylfurfurol moet afwezig zijn (deze stof zou de aanwezigheid van kunsthonig aantoonen). Conserveermiddelen, verzoetingsmiddelen, zetmeelstroop, vreemde bestanddeelen (vreemde kleuren, geurstoffen, vreemde suikers enz.) moeten afwezig zijn. In de honig moeten nog fermentatief werkende stoffen aangetoond kunnen worden. Zijn die er niet meer, dan is dat een bewijs dat de honig verhit is geweest. De waar moet dan als „verhitte honig” verkocht worden. De aanduiding moet reëel zijn, dus slingerhonig, inderdaad uitgeslingerde honig, lekhonig, door uitlekken verzameld enz.

Schadelijke stoffen moeten afwezig zijn. Kunsthonig moet bestaan uit honig, suiker massé, zetmeelstroop of glucose, eventueel gearomatiseerd met een onschadelijke stof. Zoetstoffen (saccharine) mogen niet aanwezig zijn. Het extractgehalte mag niet lager zijn dan 75 %, het aschgehalte na verbranding niet hooger dan 0,5 %. Ook in deze waar moeten schadelijke stoffen afwezig zijn. Honig en kunsthonig mogen niet afwijkend in geur en smaak zijn, niet beschimmeld, in gisting of zuur. Ze mogen niet verontreinigd zijn met bijenbroed, bijen, stuifmeel enz. enz. Deze eischen waarborgen inderdaad producten van goede samenstelling, die aangeduid moeten worden, overeenkomstig den werkelijken oorsprong. Deze wettelijk verplichte aanduiding, dus op „Honig”, „Bijenhonig”, „Bloemenhonig”, ,,Raathonig”, en „Kunsthonig” moet aangebracht worden op de verpakkingen in hoofddrukletters van minstens 6 mm hoogte en lijndikte van minstens 1 mm. en in winkels waar deze artikelen los verkocht worden, op borden met hoofddrukletters van ten minste 2 cm en een lijndikte van ten minste 2 mm.