Voedings en Genotsmiddelen

dr. M. Wagenaar (1938)

Gepubliceerd op 26-01-2019

Bier (wettelijke eischen)

betekenis & definitie

Bier (wettelijke eischen) - De kwaliteit van het bier, dat in Holland verkocht wordt, is gewaarborgd door de eischen, die in het Bierbesluit genoemd en beschreven worden. Onder bier wordt verstaan een drank, verkregen door alkoholische gisting van een waterig aftreksel van mout, (al of niet gemengd met rijst, gedeeltelijk ontvette maïs, suiker of glucose) en hop. Een dergelijk brouwsel moet aan de volgende eischen voldoen: Geur en smaak mogen niet afwijkend zijn. Het bier mag niet beschimmeld of op andere wijze bedorven zijn (vaak vormt zich op het bier een kaamhuidje, men noemt het dan verschaald).

Het extract van het stamwort, waaruit het bier bereid is, moet ten minste 9% bedragen (hierin heeft men een waarborg, dat een voldoende hoeveelheid gerst of ander graan voor het brouwen gebruikt zal zijn). De verhouding tusschen het extractgehalte en het alkoholgehalte, moet grooter zijn dan 0,8 en kleiner dan 2,5 (hierdoor kan men beoordeelen of de gisting van suiker tot alkohol, niet te ver en ook ver genoeg gevorderd is, m.a.w. men kan zien of het bier voldoende gegist heeft). De zuurgraad van het bier mag de geoorloofde hoeveelheid 3 cc normaal loog per 100 cc bier niet overschrijden (door dezen eisch kan men beoordeelen of het bier niet te oud en verzuurd zal zijn). Vreemde stoffen worden niet toegelaten, behalve een kleine hoeveelheid saccharine (15 mg per liter). Kleurstoffen (behalve wat caramel), conserveermiddelen, (behalve zwaveligzuur 25 mg per liter), glycerine, haemolyseerende schuimmiddelen en middelen om overmatig zuur te neutraliseeren, mogen niet aanwezig zijn. Deze eischen geven consumenten voldoenden waarborg, dat zij inderdaad een brouwsel zullen krijgen, dat uit deugdelijke grondstoffen en op de juiste wijze bereid zal zijn.