Sedert de 17de eeuw komt de verbinding (bij) mijn zieken voor. Het jongste citaat dat het wnt geeft, dateert van 1873.
De Jager [1858] verklaart de versterkende verbinding als verbastering van bij mijn zieterna ‘lichaamsdeel dat men uit wellevendheid niet noemde, maar, zich half omdraaiend, aanwees’. Op formele en semantische gronden lijkt, volgens het WNT, een verklaring uit de versterkende, bevestigende verbinding bij mijn zielken ‘bij mijn zieltje’ aannemelijker.zie ziel.
