De genoemde trefwoorden zijn jonge, eufemistische verbasteringen van krachttermen als verdomme, verdraaid, verdorie enz. Varianten zijn verdakke, verdekke(n) en verdeke. Deze laatste vormen komen vooral in Vlaams-België voor. Verdikke is ruimer verspreid.
Op basis van verdikke zijn voorts gevormd verdikkie (1898) (met verzwakkend ie-suffix), verdikkeme(n) (1895), verdikkemie(n), verdekelinge en verdikkebulter. Verdikkeme wordt vaak voorafgegaan door wel. De betekenis, oorspronkelijk ‘God verdoeme mij’, is thans in alle gevallen ‘verduiveld, verdraaid, ‘drommels’.
De vloek en de uitroep doen dienst om lichte irritatie, boosheid enz. uit te drukken.
