In Amsterdam komt het volgende verwensingsversje voor:
Watje zegt, ben je zelf,// Met je kop onder lijn elf,// Met je kop onder lijn tien,// Heb ik je nooit meer gezien.
Dit vers bevat twee elliptische antwoordverwensingen: (kom, val) met je kop onder lijn elf. en (kom, val) met je kop onder lijn tien! De letterlijke betekenis van beide is vervaagd en geworden tot een louter emotionele, die duidt op walging, afkeer, minachting, boosheid en vergelijkbare emoties.
zie elf, helft, koffiemelk, lepel, melk, tiet, touw, verf.
