In ons enquêtemateriaal komt de verwensing loop naar de maan! voor. Varianten zijn je kunt/mag voor mijn part naar de maan lopen! en vlieg naar de maan! Deze verwensing komt al op het einde van de 18de eeuw voor.
Het WNT IX: 29 geeft een citaat uit De Historie van Mejujfrouw Cornelia Wildschut (1793-1796) van Betje Wolft en Aagje Deken: “sla jij ... den weg in naar de maan, dan kan je starretjes plukken.” In West-Vlaanderen zegt men volgens de Loquela [1907] van Gezelle loop naar de mane-driepekkel! ‘loop naar de maan met de drie horens’. Men verwenst iemand naar een onbestaanbare of onbereikbare plek.
Algemeen is ook je kunt in een raket naar de maan! Alleen bij Mullebrouck (1984) vond ik loop naar de maan, ge zult de zon tegenkomen! Over de houding van de spreker tasten wij hier geenszins in het duister. Woede, frustratie, irritatie, machteloosheid enz. leiden tot een opstelling met maar één boodschap: ‘ik wil absoluut niets meer met je te maken hebben, donder op’.
