In het Middelnederlands werd ook een eed gedaan op het leven en lichaam van de mens. Het ijdel gebruik ervan maakt de formule tot vloek of uitroep.
Overgeleverd zijn de formules sem min (mijn) leven; bi minen live; sem mijn lijf. Lijf, live kan hier zowel ‘leven’ als ‘lichaam’ betekenen.
Daarnaast komen voor bi den levene; by leven; by lyven, waarmee myn lyfs gena ‘in de hoop op genade voor mijn leven’ en myns lyffs genade verwant zijn. zie De Baere (1940: 166-167). In het hedendaags Nederlands komen nog voor heb je van mijn leven! ‘wel verdomme’ en al zijn leven! ‘verdomd’. zie kiespijn, personeel.
