Rebekka

betekenis & definitie

(hebr., Ribka) volgens den Bijbel de dochter van Bethuel, de echtgenoote van Izaak; zij wist haar jongsten zoon Jakob door list den voor haar eerstgeborene Ezau bestemden vaderlijken zegen van Izaak te verschaffen. Voorts wordt R. als woordspeling gebezigd om een vrouw aan te duiden, die goed haar mond (bek) kan roeren.