geboren Schröder, duitsch operazangeres, geb. 30 April 1849 te Breslau, kreeg onderricht in den zang van mevr. Viardot-Garcia te Parijs, engageerde zich in 1877 aan het Théâtre lyrique, keerde tijdens den fransch-duitschen oorlog naar Duitschland terug, verbond zich in 1871 aan den Stuttgarter hofschouwburg, aanvaardde twee jaren later een benoeming tot kamerzangeres aan het württenbergsche hof, huwde in 1873 met den hof-photograaf professor E.
Hanfstangl (geb. 15 Juli 1842), was van 1888—97 aan den schouwburg te Frankfurt a/M. verbonden, en wijdde zich sinds hoofdzakelijk aan het kunstonderwijs. Zij gaf in het licht: Meine Lehrweise der Gesangskunst (Mainz 1902).
