lat., in het romeinsch recht de afhankelijke verhouding van vrije personen, die door hun vader of echtgenoot krachtens het den huisvader over kind en vrouw toekomende recht van verkoop, in de macht van een ander door mancipatie (zie ald.) gekomen waren. Het M. eindigde door vrijlating; in het justiniaansche recht is het verdwenen.
Ook de persoon, die zich in dezen toestand bevindt, heet M. (liberum caput in mancipio, d. i. een vrij persoon in den toestand van afhankelijkheid).
