muz., van dezelfde beteekenis als mannenzangvereeniging. De naam L. is ontstaan, doordien in Berlijn in 1809 C.
F. Zelter, directeur der Singakademie, 24 leden bewoog op bepaalde tijden samen te komen om de ontwikkeling van den mannenzang te bevorderen. Om de tafel gezeten droegen deze zangers, liefst door hen zelf gedichte en gecomponeerde, liederen voor. Elk zanger had een eigen muziekboekje, waarin de liederen, die de algemeene goedkeuring verwierven, werden opgeteekend. De gedrukte tijden werkten zeer gunstig op den bloei der liedertafels, zoodat na den slag van Leipzig het aantal sterk vermeerderde. Ook in ons land zijn vele L.
Dwaling is de algemeen gehuldigde meening, dat Zelter de vader is van de L. In de ,,Musik Ztg.” (Leipzig 1832 nr. 43) beschrijft Fink zulk een gezelschap, dat te Greiffenberg in 1673 bloeide. Te Altstettin verschenen (1673—1675) 4 foliobanden met liederen van dit gezelschap.
