of Jeftha, de Gileadiet, een der richteren Israëls, was buitenechtelijk geboren en werd daarom, toen zijn halfbroeders groot geworden waren, door dezen uit het vaderlijk huis verjaagd, waarop hij met eenige anderen, in Richt. XI : 3 als ijdele mannen aangeduid, naar het syrische landschap Tob ging.
Toen zijn stamgenooten, de Gileadieten, door de Ammonieten beoorloogd werden, riepen zij zijn hulp in en plaatsten hem aan het hoofd van hun leger. Eer hij ten strijde trok deed hij echter de gelofte, indien hij overwon, het eerste dat hem in zijn huis tegemoet zou komen, ter eere van Jehovah te zullen offeren. Dit was zijn eigen dochter, aan welke hij zijn gelofte volbracht. Na zijn overwinning bekleedde hij nog 6 jaar het richterambt over Israël, toen hij overleed.
